Asperger Sendromu Tanı ve Tedavi Yöntemleri

Asperger sendromunun otizme ve diğer bazı nörolojik bozukluklara benzer yönleri, tanı ve tedavi sürecini önemli hale getirmekte. Nitekim disleksi, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, dispraksi gibi sorunlarda da benzer belirtiler mevcut. Asperger sendromunun tanı süreci ilk olarak gözlem ve değerlendirmeyle başlar. Bu aşamada kişinin davranışları gözlemlenir ve bir değerlendirme gerçekleşir. Bu süreçte aile üyeleri ve yakın çevrenin tanıklıkları da önemlidir. Bunların yanı sıra, tanı testleri ve psikiyatrik değerlendirme de gerekir.

Asperger Sendromu Tanısı Nasıl Konulur?

Asperger sendromu tanı koyma sürecinde kişinin sosyal etkileşimleri, iletişim becerileri ve davranışları incelenir. Ardından gelişimsel süreci ele almak gerekir. Örneğin çocuğun konuşmayı ilk ne zaman öğrendiği bu bağlamda önemli bir sorudur. Nasıl iletişim kurduğu ve belirli konulara odaklanıp odaklanmadığı da tanı sürecini etkileyen önemli verilerdir. Nitekim bunlar, Asperger sendromu nedenleri hakkında önemli ipuçları verir. Özellikle çocuklarda Asperger sendromu tanı ve teşhis sürecinde bu gibi gelişimsel değerlendirmeler kritik önemdedir.

Gözlem ve değerlendirme ile gelişimsel incelemelerin ardından Asperger sendromu tanı ve teşhis sürecinde tanı testleri ve psikiyatrik değerlendirme gerekir. Alanında uzman bir psikolog veya çocuk ya da ergen psikiyatrı, elde ettiği verileri analiz ederek tanı koyma sürecini tamamlar. Bu konuda gerektiğinde farklı testler ve ölçeklerden de yararlanır. Fakat bunlar özel bir uzmanlık gerektirir. Bu yüzden Asperger tanısı koyacak kişilerin bu alanda yeterli deneyime sahip olması gerekir.

Asperger Sendromunun Tedavisi Nasıl Yapılır?

Ailenizde veya çevrenizde Asperger sendromu olan kişiler varsa, bu bozukluğun tedavisinin olup olmadığını merak ediyor olabilirsiniz. Aslına bakarsanız, Asperger sendromunun kesin bir tedavisi günümüz şartlarında mümkün değildir. Ancak bu konuda uzman psikiyatristlerden ve klinik psikologlardan destek almak kritik önemdedir. Bu sayede belirtileri kontrol altında tutmak, hatta birey için faydalı hale getirmek mümkündür.

Asperger sendromu olan çocuklar ve yetişkinler için tedavi ve destek programları esasen belirtileri yönetmeye ve potansiyelleri üst düzeye çıkarmaya odaklanır. Bu konuda doğru yöntemlerden yararlanan kişilerin yaşam kaliteleri artar. Yetişkinlerde ve çocuklarda Asperger belirtileri bu sayede önemli bir risk olmaktan çıkar. Tedavi ve destek yöntemlerini kısaca şu şekilde ele almak mümkün:

Davranış terapisi: Olumlu davranışları teşvik etmek ve olumsuz davranışları azaltmak için davranış terapisi etkili bir yöntemdir. Uzman psikolog gözetiminde davranış terapisi ile Aspergerli kişiler çok daha sağlıklı bir yaşam sürdürebilir.
Sosyal beceri eğitimi: Asperger sendromu olan çocukların sosyal etkileşim ve becerilerini geliştirmeleri için bu tür eğitimler oldukça önemlidir. Bu konuda oyun terapisi gibi yöntemler de oldukça faydalıdır.
Aile desteği ve grup terapisi: Asperger belirtilerini yönetmede aile üyelerinin etkisi oldukça yüksektir. Kişi ayrıca benzer sorunları yaşayan bireylerle bir araya gelerek sosyal becerilerini daha iyi geliştirebilir. Bu bağlamda grup terapisi de faydalı bir yöntemdir.
İlaç tedavisi: Asperger’e iyi gelen veya Asperger’i önleyen bir ilaç tedavisi günümüz koşullarında söz konusu değildir. İlaç tedavisi ancak depresyon, kaygı bozukluğu veya takıntı gibi etkilere bağlı olarak gelişen semptomları minimalize etmek için uzman hekim gözetiminde uygulanır.

Asperger Sendromu İçin Terapi Desteği Nereden Alınır?

Genel olarak ifade edecek olursak, Asperger için terapi desteği hizmetini, alanında uzman kişi veya kurumlardan alabilirsiniz. Ayrıca online terapi sitesi platformları da bu konuda uygun bir seçenektir. Ancak şuna özellikle dikkat etmelisiniz. Terapi hizmeti veren kişi veya kurumun Asperger sendromu konusunda gerekli eğitim ve sertifikalarının olması gerekir. Bu noktada Asperger ile otizm arasındaki farklar kritik önemdedir. Çünkü bu iki bozukluk için psikolojik terapi desteği farklı özellikler taşır. Ayrıca terapist seçiminde danışan memnuniyeti de önemli bir kriterdir.

Asperger Sendromu Olan Kişilere Nasıl Davranılır?

İster çocuk olsun isterse yetişkin, Asperger sendromu olan kişilerle ilişki kurarken bazı konulara dikkat etmek gerekir. Bunların neler olduğunu bilirseniz hem daha sağlıklı ilişkiler kurarsınız. Hem de bu kişilerin semptomlarla başa çıkmalarını kolaylaştırırsınız. Genel olarak ifade edecek olursak şunları söyleyebiliriz:

Açık ve net cümleler kurun: İletişiminiz ne kadar açık ve net olursa Aspergerli kişiler sizi o kadar iyi anlar. Basit ve kısa cümlelerle konuşmak Aspergerli çocuklar ve yetişkinlerle iletişimin en önemli kuralıdır.
Göz teması kurmaya çalışın: İletişim kurarken Aspergerli kişiler gözlerini sizden kaçıracaktır. Oysa onları göz teması kurmaya teşvik ederseniz daha başarılı olursunuz. Böylelikle daha etkili bir başa çıkma stratejisi bağlamında bu kişilere destek olursunuz.
Öyküleme yönteminden yararlanın: Aspergerli kişilere uzun bir şey anlatmanız gerektiğinde mutlaka öyküleme yönteminden yararlanın. Anlatacaklarınızı iyi planlarsanız sizi anlamaları kolaylaşır.
Vücut dilinden etkin şekilde yararlanın: Aspergerli kişiler vücut dili ve özellikle yüz ifadelerini anlama konusunda daha az beceriye sahiptir. Bu yüzden bu konuda daha fazla efor sarf etmeniz gerekir.
Başarılarını takdir edin: Aspergerli kişiler sosyal izolasyona yatkın oldukları için başarılarının değerini anlama konusunda yetersizlik gösterir. Kendilerini daha değerli hissetmeleri ve ilişki kurmaları için başarılarını takdir etmenizde yarar var.
Sabırlı ve anlayışlı olun: Tüm psikolojik sorunlarda sabır ve anlayış, bireyin başa çıkma stratejilerini geliştirmesine katkı sağlar. Aksi yönde davranırsanız Asperger belirtileri daha şiddetli hale gelir.
Sosyal becerilerini teşvik edin: Okulda veya iş yerinde Aspergerli kişilerle karşılaşabilirsiniz. Bu kişilerin sosyal ilişki kurmalarını teşvik için rahat ve destekleyici bir ortam oluşturmanızda yarar var. Bu sayede belirtileri kontrol altında tutmaları kolaylaşır. Aksi durumda sosyal anksiyete sorunu, depresyon, duygudurum bozukluğu gibi konularda riskler artar.